شاید بتوان آلزایمر را با نور و صدا درمان کرد
تاریخ انتشار: ۳۰ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۳۵۶۳۷
شرکت فناوری عصبی «کاگنیتو تراپیوتیکس» (Cognito Therapeutics) تحت سرپرستی دانشگاه «امآیتی» (MIT) در اوایل سال جاری با اعلام کردن سرمایهگذاری ۷۳ میلیون دلاری در آزمایشهای بالینی فاز ۳ به منظور ارائه کردن یک درمان برتر برای بیماری آلزایمر خبرساز شد.
به گزارش ایسنا، پژوهشگران و مهندسان این شرکت، یک هدست طراحی کردند که تحریک همزمان نور و صدا را با فرکانس ۴۰ هرتز ارائه میدهد و «سازمان غذا و داروی آمریکا» (FDA) آن را یک فناوری پیشرفته میداند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
نتایج امیدوارکننده آزمایشهای اولیه حیوانی و آزمایشهای بالینی نشان دادهاند که این فناوری میتواند فعالیت امواج مغزی غیرعادی گاما را که اغلب در مراحل اولیه بیماری آلزایمر دیده میشود، اصلاح کند.
با وجود این، تلاشهای اخیر برای تکرار کردن این یافتهها متناقض بودهاند و پرسشهایی را در مورد مکانیسم اصلی عملکرد این روش پدید آوردهاند. اگرچه مطالعات رفتاری حیوانات برای درک کردن تاثیر یک مداخله سودمند هستند، اما نحوه کارکرد آن تنها با بررسی دقیق مغز در سطوح سلولی و مولکولی قابل تعیین کردن است.
این کار اغلب با استفاده از میکروسکوپ برای بررسی کردن مغز موشهای در معرض تحریک و مقایسه کردن آنها با گروه کنترلشده موشها انجام میشود. چنین موشهایی، جهشهای ژنتیکی خاصی را در ارتباط با بیماری آلزایمر ارثی دارند.
اگر تحریک نور و صدا با فرکانس ۴۰ هرتز یک درمان مناسب برای بیماری آلزایمر باشد، انتظار میرود که شاهد کاهش یافتن پلاکهای آمیلوئید بتا و درهمتنیدگیهای نوروفیبریلاری پروتئین تاو باشیم که نشانههای اصلی این بیماری هستند.
در کمال تعجب آنها، یک پژوهش اولیه انجامشده توسط «هانا یاکارینو» (Hannah Iaccarino) پژوهشگر دانشگاه امآیتی و همکارانش نشان داد که تحریک شنوایی و بینایی با فرکانس ۴۰ هرتز نه تنها تجمع پلاکهای آمیلوئید بتا را در مغز کاهش میدهد، بلکه فعالیت سلولهای میکروگلیای مغز را نیز عوض میکند.
سلولهای میکروگلیا اولین سیستم دفاعی سیستم عصبی مرکزی هستند. هنگامی که آنها با پروتئینهای آمیلوئید بتا تماس پیدا میکنند، با فعال کردن یک آبشار التهابی قوی برای پاک کردن ضایعات و اصلاح بافتهای عصبی پاسخ میدهد.
اگرچه این واکنش ایمنی برای پاسخ دادن به آسیب عصبی حاد مانند عفونت ضروری است، اما التهاب بلندمدت میتواند به سلولهای سالم نیز آسیب برساند.
پژوهشها نشان دادهاند که با تجمع پلاکهای آمیلوئید بتا هنگام بروز آلزایمر، میکروگلیا بیش از اندازه فعال میشود و یک واکنش التهابی شدید را ایجاد میکند. گفته میشود که فعال شدن قوی میکروگلیا ممکن است محرک اصلی تخریب عصبی گسترده در مراحل پیشرفته بیماری باشد.
کاهش التهاب در مغز به طور فزایندهای به عنوان یک هدف احتمالی برای درمان بیماری آلزایمر مطرح شده است. اکنون به نظر میرسد شواهد نشان میدهند که استفاده کردن از تحریک شنوایی و بصری برای دستکاری فعالیت الکتریکی ممکن است بتواند همین کار را انجام دهد.
پژوهش اخیر «موسسه فناوری جورجیا» (Georgia Tech) نشان داد که تحریک با فرکانس ۴۰ هرتز، مسیرهای التهابی را به طور انتخابی تقویت میکند.
پژوهشگران این کار را با قرار دادن موشها در یکی از چهار شرایط آزمایشی شامل سوسو زدن نور ۴۰ هرتز به مدت یک ساعت، سوسو زدن نور با فواصل تصادفی با فرکانس ۴۰ هرتز، سوسو زدن نور با فواصل تصادفی با فرکانس ۲۰ هرتز و نور ثابت آغاز کردند.
پس از تحریک، موشها کشته شدند و مغز آنها برای تحلیل بیشتر منجمد شد. در همه موشها، هیچ تفاوتی در رفتارهای اضطرابمحور وجود نداشت. این نتیجه تأیید میکند که شرایط مختلف تحریک بصری، تأثیری بر رفتار حیوان ندارد.
«لوئیس گارزا» (Luis Garza) پژوهشگر دانشگاه امآیتی و همکارانش متوجه شدند موشهایی که در معرض تحریک سوسو زدن نور با فرکانس ۴۰ هرتز قرار گرفتند، فسفوریلاسیون یا فعالسازی بیشتری را در مسیر التهابی NF-kB نشان دادند.
این مسیر به شدت در تولید پروتئینهای سیتوکین نقش دارد که به کنترل التهاب کمک میکند. مشخص شد که تحریک سوسو زدن نور با فرکانس ۴۰ هرتز، برای افزایش بیان سیتوکینهای ضد التهابی مانند اینترلوکین-۶ و اینترلوکین-۷ موثر است.
مسیر NF-kB علاوه بر نقش داشتن در التهاب، در یادگیری و حافظه بلندمدت نیز نقش دارد. این یافتهها نشان میدهند که تحریک در این فرکانس ممکن است یک اثر محافظتکننده عصبی را برای افرادی ارائه دهد که در مراحل اولیه بیماری آلزایمر هستند.
آیا فرکانسهای دیگر نیز همین مزایا را دارند؟ گارزا و گروهش از فهمیدن این موضوع که فرکانسهای متفاوت، انواع گوناگونی از سیتوکینها را از طریق فعالسازی مسیر NB-kB بهکار میگیرند، شگفتزده شدند.
با وجود این، تحریک ۴۰ هرتز در مقایسه با سوسو زدن نور ۲۰ هرتز، بیشترین واکنش سیتوکین را ایجاد کرد. این نتیجه با پژوهشهای پیشین مطابقت دارد که نشان میدهند تحریک ۴۰ هرتز، بیشترین فواید بالینی را با خطر کم یا بدون خطر عوارض جانبی ارائه میدهد.
بیماری آلزایمر به طور جداییناپذیری با بروز التهاب در مغز مرتبط است. ظهور فعالیت الکتریکی مغز به عنوان یک هدف درمانی ممکن، اطلاعات جدیدی را در مورد چگونگی پیشروی آلزایمر آشکار کرده است.
صرف نظر از این، چندین پرسش هنوز بیپاسخ ماندهاند؛ از جمله این که اثرات بلندمدت تحریک ۴۰ هرتز چیست؟ آیا میتوان فواید آن را برای مدت طولانی حفظ کرد یا اینکه مغز به مرور زمان نسبت به تحریک حساسیتزدایی میکند؟ نتایج مورد انتظار از آزمایشهای بالینی و مطالعات حیوانی کنونی ممکن است به زودی به این پرسشها پاسخ دهند.
منبع: فرارو
کلیدواژه: آلزایمر هدست قیمت طلا و ارز قیمت موبایل آمیلوئید بتا بیماری آلزایمر موش ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۳۵۶۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مراقب باشید؛ این داروها و خوراکیها پلاکت خون را کاهش میدهند
پلاکت خون پایین (ترومبوسیتوپنی) نوعی بیماری است که در آن بدن به دلیل عارضه یا سایر شرایط، پلاکت کافی تولید نمیکند. علائم ناشی از آن شامل خونریزی داخلی و خارجی است.
به گزارش خبرآنلاین، تشخیص زودهنگام ترومبوسیتوپنی، نتایج مثبتی در درمان دارد اما تأخیر در تشخیص میتواند منجر به مشکلاتی از حمله قلبی، آسیب به اعضای بدن (به عنوان مثال، طحال، روده، کلیه و حتی آمبولی ریه) شود.
ترومبوسیتوپنی به اختلال در پلاکت خون گفته میشود و شرایطی است که در آن تعداد پلاکتهای خون بیمار کاهش یافته و سلولهای خونی قادر نخواهند بود فعالیتهای اساسی بدن را انجام دهند.
پلاکت چیست؟پلاکت به کوچکترین ذرات خونی گفته میشود که آنزیمهای لازم برای انعقاد خون را در خود دارند. پلاکتها بسیار کوچکند و با چشم غیرمسلح قابل دیدن نیستند. این اجزای کوچک مسئول بازسازی بافتهای آسیبدیده هستند و نقش مهمی در انعقاد خون دارند. میانگین عمر هر پلاکت ۱۰ روز است و محل تولید آن در مغز استخوان است.
نحوه عملکرد پلاکت خونکار اصلی پلاکت جلوگیری از خونریزی است. تجمع پلاکتها در محل خونریزی، موجب لخته شدن خون و آغاز روند بهبودی میشود. پلاکتهای فعال حاوی پروتئین چسبندهای به نام فیبرین هستند که این پروتئینها در تشکیل لخته خونی نقش مهمی ایفا میکنند.
علت پایین بودن پلاکت خونپایین بودن پلاکت خون نوعی اختلال خونی است و معمولاً عوارض جدی ندارد اما در شرایط آسیبدیدگی میتواند روند انعقاد و لختگی خون را تحتتأثیر قرار دهد. تعداد پلاکت خون معمولاً به دلیل بیماریهای زمینهای و عوارض جانبی مصرف برخی داروها کاهش مییابد که در ادامه به شرح این موارد میپردازیم:
۱) داروها و خوراکیهایی که پلاکت خون را کاهش میدهندمصرف الکل، ترکیبات سمی و نیز برخی داروهای حاوی کنین که جهت رفع گرفتگی عضلات تجویز میشوند اثرات منفی بر پلاکت خون دارند. استفاده از برخی نوشیدنیها مانند آب تونیک (نوشابه گازدار حاوی کنین که برای پیشگیری از مالاریا مصرف میشود) میتواند در کاهش پلاکت خون مؤثر باشد.
این داروها خاصیت ضد انعقادی دارند و موجب کاهش پلاکت میشوند:داروهای ضد انعقاد یا مهارکنندههای گلیکوپروتئین مانند آبسیکسیماب (این دارو ضد تجمع پلاکت است و برای پیشگیری از عوارض اسکیمی قلبی تجویز می شود)
اپتیفیباتید (این دارو ضد انعقاد خون است و در درمان لختههای خونی و حملات قلبی مورد استفاده قرار میگیرد)
و تیروفیبان (برای درمان سندرم کرونر حاد)
هپارین، استامینوفن، ایبوپروفن، ناپروکسن، آمیودارون (برای درمان پرکاری تیروئید)، سایمتیدین (برای درمان زخم معده و گاستریت)، پیپراسیلین (نوعی آنتی بیوتیک)، داروهای ضد تشنج مانند کاربامازپین، سولفونامیدها مانند تریمتوپریم-سولفامتوکسازول، وانکومایسین (نوعی آنتی بیوتیک).
۲) بیماریهایی که موجب پایین بودن پلاکت خون میشوندبرخی از بیماریها بر تولید پلاکت خون اثر گذاشته و باعث ترومبوسیتوپنی میشوند که عبارتند از: سرطان مغز استخوان، لوسمی، HIV و هپاتیت C، عفونتهای ویروسی، آنمی، سندرم دیستریس تنفسی حاد (ARDS)، سپسیس (نوعی عارضه عفونی)، بیماری های خود ایمنی مانند ITP (نوعی عفونت ویروسی مثل آبله مرغان)، سابقه ارثی و ژنتیکی، زیادهروی در مصرف حد الکل، برخورد با ترکیبات سمی، دوران بارداری و ...
کاهش پلاکت خون گاهی میتواند سبب بروز برخی اثرات فیزیکی مانند کبودی شود. درمان پایین بودن پلاکت خون شامل تجویز برخی داروها و تلاش برای رفع مشکلات زمینهای است.
در برخی موارد نیز برای درمان، از داروهایی که سیستم ایمنی بدن را سرکوب میکنند (مانند کوتیکواستروئیدها) استفاده میشود.
کانال عصر ایران در تلگرام